Jak odmienić imię Ludgarusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ludgarusia należy do tej grupy imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Największy kłopot z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Ludgarusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ludgarusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Ludgarusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Ludgarusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Ludgarusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Ludgarusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Ludgarusi.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Ludgarusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Ludgarusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Ludgarusia.