Odmiana imienia Ludanek przez przypadki

Ludanek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ludanek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ludanka

Celownik
(komu? czemu?):Ludankowi

Biernik
(kogo? co?):Ludanka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ludankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ludanku

Wołacz
(hej!):Ludanku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LudanekLudanek ma katar i źle się czuje.
Co robi Ludanek?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Ludanek.
Jak już wiecie mam na imię Ludanek.
Dopiero do mnie dotarło, że Ludanek już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LudankaPrzyglądałam się dłoniom Ludanka.
Jadę do Ludanka.
Serce Ludanka stanęło na moment.
Od razu zobaczyła ich mama Ludanka.
Uroda Ludanka miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
LudankowiCoś muszę Ludankowi powiedzieć, stoi i czeka.
Słoik z kawą wyleciał Ludankowi z rąk.
Ja na pewno przekaże swój procent Ludankowi.
Chciałam szybko pochwalić się Ludankowi.
Daję Ludankowi, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
LudankaSpojrzałem znacząco na Ludanka.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Ludanka.
Spojrzałam na Ludanka w wymownym geście.
Oszołomienie spadło teraz na Ludanka i na moment odebrało mu wigor.
Patrzył na Ludanka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LudankiemŚpiewam z Ludankiem.
A sytuacja z Ludankiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Sprzątam pokój razem z Ludankiem.
Karolina miała się spotkać z Ludankiem przed szkołą.
Obie z Ludankiem postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LudankuMyślał o Ludanku i o swoim życiu.
Wspominam o Ludanku.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Ludanku.
Kilka słów od autora materiału o Ludanku.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Ludanku.

Wołacz:
(hej!)
LudankuLudanku! Uważaj!
Gdzie jesteś Ludanku!?
Dzień dobry Ludanku!
Hej Ludanku!
Cześć Ludanku!