Odmiana imienia Ludan przez przypadki

Ludan imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ludan

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ludana

Celownik
(komu? czemu?):Ludanowi

Biernik
(kogo? co?):Ludana

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ludanem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ludanie

Wołacz
(hej!):Ludanie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LudanDla mnie było już jasne, ze Ludan umiera.
Dopiero do mnie dotarło, że Ludan już tu jest.
Ludan chce pójść ze mną na spacer.
Ludan odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ludan ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LudanaRodzina Ludana wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Prosimy o pomoc dla Ludana.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Ludana.
Piszę list do Ludana.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Ludana.

Celownik:
(komu? czemu?)
LudanowiPrzyglądam się Ludanowi.
Kupiłem Ludanowi magnes na lodówkę.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Ludanowi.
Powiedz wszystkim i Ludanowi, że nic mi nie jest.
Dzięki Ludanowi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
LudanaSpojrzałam na Ludana.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Ludana bardzo przyjaźnie.
Podchodzi, całuje Ludana i idzie do wyjścia.
Pożegnali w końcu Ludana i wyszli razem.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Ludana.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LudanemSprzątam pokój z Ludanem.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Ludanem.
Oboje z Ludanem wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Ludanem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Pracuję z Ludanem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LudanieA o Ludanie to i słowa rzec nie umiał.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Ludanie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Ludanie.
Powoli spełniam swoje marzenia o Ludanie.
Zapraszam na film dokumentalny o Ludanie.

Wołacz:
(hej!)
LudanieWitaj Ludanie!
Hej Ludanie!
Dzień dobry Ludanie!
Ludanie! Uważaj!
Ludanie! Wróć do mnie!