Odmiana imienia Lucja przez przypadki

Lucja imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lucja

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lucji

Celownik
(komu? czemu?):Lucji

Biernik
(kogo? co?):Lucję

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lucją

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lucji

Wołacz
(hej!):Lucjo!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Lucje

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lucji

Celownik
(komu? czemu?):Lucjom

Biernik
(kogo? co?):Lucje

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lucjami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lucjach

Wołacz
(hej!):Lucje!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LucjaW domu Lucja często urządza rodzicom pokazy mody.
Moje drugie imię to właśnie Lucja.
Lucja tego nie widzi.
Lucja wraca do domu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Lucja.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LucjiDla Lucji ten pies jest naprawdę bezcenny.
Nie lubię Lucji.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Lucji słychać.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Lucji.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Lucji.

Celownik:
(komu? czemu?)
LucjiZerwał jabłko i podał je Lucji.
Przyglądam się Lucji.
Zostawiam Lucji karteczkę i już mnie nie ma.
Lucji oczy błyszczą.
Lucji przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
LucjęPrzed wejściem spotkaliśmy Lucję.
Lucję znalazłam w recepcji hotelu.
Na Lucję spłynęła niewymowna ulga.
Zdjęcie przesłane przez Lucję.
Popatrzyłam na Lucję przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LucjąRazem z Lucją wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Zostaliśmy z Lucją w salonie sami.
Ja z Lucją coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Zostanę tu tylko z Lucją i chłopakami.
Powinnam jednak pojechać z Lucją.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LucjiMarzę o Lucji.
Myślałam cały czas tylko o Lucji.
Na koniec parę słów o Lucji.
Wszyscy dyskutują o Lucji.
Ten wiersz jest o Lucji.

Wołacz:
(hej!)
LucjoLucjo! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Lucjo!
Dobry wieczór Lucjo!
Witaj Lucjo!
Lucjo! Uważaj!