Odmiana imienia Lubosz przez przypadki

Lubosz imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lubosz

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lubosza

Celownik
(komu? czemu?):Luboszowi

Biernik
(kogo? co?):Lubosza

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Luboszem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Luboszu

Wołacz
(hej!):Luboszu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LuboszZa chwilę wróci Lubosz z lasu.
W domu Lubosz często urządza rodzicom pokazy mody.
Jeśli jednak przegrasz, Lubosz zostaje z nami.
Lubosz wraca do domu.
Lubosz odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LuboszaPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Lubosza.
Póki co dodaję zdjęcia Lubosza z wakacji.
Rodzina Lubosza zginęła w wypadku samochodowym.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Lubosza.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Lubosza.

Celownik:
(komu? czemu?)
LuboszowiRozalia z troską przyglądała się Luboszowi.
Luboszowi włosy stanęły dęba na głowie.
Dzięki Luboszowi święta nabrały nowego wymiaru.
Kupiłem Luboszowi magnes na lodówkę.
Musiałam się zwierzyć Luboszowi.

Biernik:
(kogo? co?)
LuboszaNa Lubosza moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Kawę kupioną przez Lubosza wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Lubosza.
Przed wejściem spotkaliśmy Lubosza.
Przyniesiona przez Lubosza kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LuboszemJa z Luboszem chcemy się przebrać za wampiry.
Dwa dni temu miałam z Luboszem śmieszną przygodę.
Przez chwilę oboje z Luboszem patrzyli na siebie.
Razem z Luboszem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Razem z Luboszem zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LuboszuTeraz chcę napisać parę słów o Luboszu.
A przecież nikt inaczej o Luboszu nie pisał.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Luboszu.
Kto dziś pamięta o Luboszu.
Nie wspomniałem na początku o Luboszu.

Wołacz:
(hej!)
LuboszuCześć Luboszu!
Luboszu! Uważaj!
Dobry wieczór Luboszu!
Hej Luboszu!
Luboszu! Gdzie jesteś?