Odmiana imienia Lubeczka przez przypadki

Lubeczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lubeczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lubeczki

Celownik
(komu? czemu?):Lubeczce

Biernik
(kogo? co?):Lubeczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lubeczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lubeczce

Wołacz
(hej!):Lubeczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LubeczkaNa drugie imię mam Lubeczka.
Lubeczka nie umie śpiewać.
Moje drugie imię to właśnie Lubeczka.
Ma na imię Lubeczka.
Mam na imię Lubeczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LubeczkiTata Lubeczki poszedł otworzyć drzwi.
Tato Lubeczki produkował abażury.
Postawa Lubeczki była zupełnie inna.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Lubeczki.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Lubeczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
LubeczceLubeczce wpadły w ucho słowa piosenki.
Musiałam się zwierzyć Lubeczce.
Opowiedziałam Lubeczce o przykrości która mnie spotkała.
Powiedz wszystkim i Lubeczce, że nic mi nie jest.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Lubeczce coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
LubeczkęLubeczkę zaświerzbiały ręce.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Lubeczkę.
Oszołomienie spadło teraz na Lubeczkę i na moment odebrało mu wigor.
Pożegnali w końcu Lubeczkę i wyszli razem.
Na Lubeczkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LubeczkąZobacz wywiad z Lubeczką oraz innymi uczestnikami finału.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Lubeczką.
Karolina miała się spotkać z Lubeczką przed szkołą.
Razem z Lubeczką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Ja z Lubeczką chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LubeczcePrzygotowuje książkę o Lubeczce.
Rozmawiam o Lubeczce.
Dobrze, że wspomniałeś o Lubeczce.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Lubeczce.
Marzę o Lubeczce.

Wołacz:
(hej!)
LubeczkoLubeczko! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Lubeczko!
Lubeczko! Uważaj!
Cześć Lubeczko!
Dzień dobry Lubeczko!