Odmiana imienia Lubartuś przez przypadki

Lubartuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lubartuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lubartusia

Celownik
(komu? czemu?):Lubartusiowi

Biernik
(kogo? co?):Lubartusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lubartusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lubartusiu

Wołacz
(hej!):Lubartusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LubartuśDziś Lubartuś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ma na imię Lubartuś.
Ja i Lubartuś nie wiedziałyśmy, co robić.
Dobrze, że Lubartuś grzecznie śpi.
Gdzie jest Lubartuś?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LubartusiaDla Lubartusia ten pies jest naprawdę bezcenny.
Nie lubię Lubartusia.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Lubartusia.
Wysyłam list do Lubartusia.
Przed domem Lubartusia zauważyłem wózek z dzieckiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
LubartusiowiNie wiem, co powiedzieć Lubartusiowi.
Co tej Lubartusiowi po głowie chodzi?
Od początku próbujemy pomóc Lubartusiowi.
Powiedz wszystkim i Lubartusiowi, że nic mi nie jest.
Tym razem nie damy Lubartusiowi dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
LubartusiaLubartusia zaczęło to nieco irytować.
Kacper patrzył na Lubartusia ze zdumieniem.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Lubartusia.
Zdjęcie przesłane przez Lubartusia.
Oszołomienie spadło teraz na Lubartusia i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LubartusiemZginął w pojedynku z Lubartusiem.
Dorota spotkała się z Lubartusiem.
A sytuacja z Lubartusiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Zostanę tu tylko z Lubartusiem i chłopakami.
Karolina miała się spotkać z Lubartusiem przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LubartusiuŚpiewam o Lubartusiu.
Na koniec parę słów o Lubartusiu.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Lubartusiu.
Pamiętajmy o Lubartusiu i jej rodzinie.
To jest pieśń o Lubartusiu.

Wołacz:
(hej!)
LubartusiuGdzie jesteś Lubartusiu!?
Dzień dobry Lubartusiu!
Witaj Lubartusiu!
Lubartusiu! Uważaj!
Dobry wieczór Lubartusiu!