Odmiana imienia Lubarteczek przez przypadki

Lubarteczek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lubarteczek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lubarteczka

Celownik
(komu? czemu?):Lubarteczkowi

Biernik
(kogo? co?):Lubarteczka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lubarteczkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lubarteczku

Wołacz
(hej!):Lubarteczku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LubarteczekLubarteczek nie umie grać na gitarze.
Ja i Lubarteczek nie wiedziałyśmy, co robić.
Lubarteczek tego nie widzi.
Co robi Lubarteczek?
Lubarteczek ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LubarteczkaPozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Lubarteczka.
W sobotę są urodziny Lubarteczka.
Rodzina Lubarteczka wyprowadziła się.
Wysyłam list do Lubarteczka.
Nie ma Lubarteczka.

Celownik:
(komu? czemu?)
LubarteczkowiPowiedz wszystkim i Lubarteczkowi, że nic mi nie jest.
Lubarteczkowi oczy błyszczą.
Tym razem nie damy Lubarteczkowi dojść do głosu.
Zszedłem z drogi Lubarteczkowi i usiadłem w fotelu.
Oczywiście każdy przyzna rację Lubarteczkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
LubarteczkaSpojrzała na Lubarteczka jeszcze raz.
Spojrzałem znacząco na Lubarteczka.
Na Lubarteczka spłynęła niewymowna ulga.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Lubarteczka.
Na Lubarteczka moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LubarteczkiemSiedzieliśmy z Lubarteczkiem na ławce w parku.
Śpiewam z Lubarteczkiem.
Ja z Lubarteczkiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Pracuję z Lubarteczkiem.
Ja z Lubarteczkiem chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LubarteczkuBardzo fajny blog o Lubarteczku.
Myślał o Lubarteczku i o swoim życiu.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Lubarteczku.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Lubarteczku.
Dyskutuję o Lubarteczku.

Wołacz:
(hej!)
LubarteczkuDobranoc Lubarteczku!
Hej Lubarteczku!
Dzień dobry Lubarteczku!
Gdzie jesteś Lubarteczku!?
Lubarteczku! Uważaj!