Odmiana imienia Lubarteczek przez przypadki

Lubarteczek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lubarteczek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lubarteczkowi

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Lubarteczkiem

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lubarteczku

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LubarteczekLubarteczek nie umie grać na gitarze.
Ja i Lubarteczek nie wiedziałyśmy, co robić.
Lubarteczek tego nie widzi.
Co robi Lubarteczek?
Lubarteczek ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LubarteczkowiPozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Lubarteczkowi.
W sobotę są urodziny Lubarteczkowi.
Rodzina Lubarteczkowi wyprowadziła się.
Wysyłam list do Lubarteczkowi.
Nie ma Lubarteczkowi.

Celownik:
(komu? czemu?)
Powiedz wszystkim i , że nic mi nie jest.
oczy błyszczą.
Tym razem nie damy dojść do głosu.
Zszedłem z drogi i usiadłem w fotelu.
Oczywiście każdy przyzna rację .

Biernik:
(kogo? co?)
LubarteczkiemSpojrzała na Lubarteczkiem jeszcze raz.
Spojrzałem znacząco na Lubarteczkiem.
Na Lubarteczkiem spłynęła niewymowna ulga.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Lubarteczkiem.
Na Lubarteczkiem moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Siedzieliśmy z na ławce w parku.
Śpiewam z .
Ja z coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Pracuję z .
Ja z chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LubarteczkuBardzo fajny blog o Lubarteczku.
Myślał o Lubarteczku i o swoim życiu.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Lubarteczku.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Lubarteczku.
Dyskutuję o Lubarteczku.

Wołacz:
(hej!)
Dobranoc !
Hej !
Dzień dobry !
Gdzie jesteś !?
! Uważaj!