Odmiana imienia Longinka przez przypadki

Longinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Longinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Longinki

Celownik
(komu? czemu?):Longince

Biernik
(kogo? co?):Longinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Longinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Longince

Wołacz
(hej!):Longinko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LonginkaZa chwilę wróci Longinka z lasu.
Co robi Longinka?
Dobrze, że Longinka grzecznie śpi.
Ja i Longinka nie wiedziałyśmy, co robić.
Jutro Longinka wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LonginkiSzukałem linków do strony Longinki.
Przedwczoraj były urodziny Longinki.
W słuchawce usłyszałam głos Longinki.
Póki co dodaję zdjęcia Longinki z wakacji.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Longinki.

Celownik:
(komu? czemu?)
LonginceZostawiam Longince karteczkę i już mnie nie ma.
Dzięki Longince święta nabrały nowego wymiaru.
Tym razem nie damy Longince dojść do głosu.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Longince coś się stało.
Mam nadzieję, że Longince również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
LonginkęO jego personalia miałam spytać Longinkę prywatnie.
Kacper patrzył na Longinkę ze zdumieniem.
Na Longinkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spoglądam na Longinkę.
Kawę kupioną przez Longinkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LonginkąJa z Longinką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Dorota spotkała się z Longinką.
Ja z Longinką chcemy się przebrać za wampiry.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Longinką.
Dwa dni temu miałam z Longinką śmieszną przygodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LonginceZastanawiam się czy powiedzieć mami o Longince.
Myślałam cały czas tylko o Longince.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Longince.
Marzę o Longince.
Dzisiaj chciałam napisać o Longince.

Wołacz:
(hej!)
LonginkoWitaj Longinko!
Dobry wieczór Longinko!
Gdzie jesteś Longinko!?
Longinko! Wróć do mnie!
Dobranoc Longinko!