Odmiana imienia Linusek przez przypadki

Linusek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Linusek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Linuska

Celownik
(komu? czemu?):Linuskowi

Biernik
(kogo? co?):Linuska

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Linuskiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Linusku

Wołacz
(hej!):Linusku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LinusekLinusek chce pójść ze mną na spacer.
Dla mnie było już jasne, ze Linusek umiera.
Jeśli jednak przegrasz, Linusek zostaje z nami.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Linusek.
Za chwilę wróci Linusek z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LinuskaTata Linuska opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Linuska.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Linuska.
Przed domem Linuska zauważyłem wózek z dzieckiem.
Tata Linuska sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
LinuskowiOpowiadam Linuskowi o swoich zainteresowaniach.
Oczywiście każdy przyzna rację Linuskowi.
Dzięki Linuskowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Proszę Linuskowi nie dokuczać!
Od początku próbujemy pomóc Linuskowi.

Biernik:
(kogo? co?)
LinuskaPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Linuska.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Linuska bardzo przyjaźnie.
Czekałam na Linuska w kawiarni.
Spojrzałam na Linuska.
W Linuska nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LinuskiemPrzez chwilę oboje z Linuskiem patrzyli na siebie.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Linuskiem.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Linuskiem na krytym basenie.
Sprzątam pokój z Linuskiem.
Weekend spędzony z Linuskiem był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LinuskuCzasami myślę sobie o Linusku.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Linusku.
Piszę o Linusku.
Dziś napiszę o Linusku.
Ten wiersz jest o Linusku.

Wołacz:
(hej!)
LinuskuDziękuję Linusku za rozmowę!
Dobranoc Linusku!
Dzień dobry Linusku!
Linusku! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Linusku!?