Odmiana imienia Ligunia przez przypadki

Ligunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ligunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Liguni

Celownik
(komu? czemu?):Liguni

Biernik
(kogo? co?):Ligunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ligunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Liguni

Wołacz
(hej!):Liguniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LiguniaLigunia wraca do domu.
Moje drugie imię to właśnie Ligunia.
Dziś Ligunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ligunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Ligunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LiguniJestem mamą Liguni i jeszcze trojga innych dzieci.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Liguni.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Liguni.
Rozalia podeszła do Liguni.
Tata Liguni opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
LiguniProszę Liguni nie dokuczać!
Mama przyznała rację Liguni.
Rozalia z troską przyglądała się Liguni.
Oddaję Liguni list.
Musiałam się zwierzyć Liguni.

Biernik:
(kogo? co?)
LigunięPrzed sesją zapytałam Ligunię co lubi.
Spojrzałem znacząco na Ligunię.
Ligunię znalazłam w recepcji hotelu.
Ligunię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Popatrzyłam na Ligunię przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LiguniąRazem z Ligunią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Śpiewam z Ligunią.
Zostaliśmy z Ligunią w salonie sami.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Ligunią.
Powinnam jednak pojechać z Ligunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LiguniTen wiersz jest o Liguni.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Liguni.
Warto także pomyśleć chwilę o Liguni.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Liguni.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Liguni.

Wołacz:
(hej!)
LiguniuDziękuję Liguniu za rozmowę!
Dzień dobry Liguniu!
Cześć Liguniu!
Liguniu! Uważaj!
Liguniu! Gdzie jesteś?