Jak odmienić imię Ligunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ligunia należy do tej grupy imion, których odmiana nierzadko sprawia problem. Największa trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy właściwą odmianę imienia Ligunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ligunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Liguni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Liguni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Ligunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Ligunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Liguni.
W wołaczu (Hej!): Hej Liguniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Ligunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Ligunia przez przypadki.