Odmiana imienia Licerusia przez przypadki

Licerusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Licerusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Licerusi

Celownik
(komu? czemu?):Licerusi

Biernik
(kogo? co?):Licerusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Licerusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Licerusi

Wołacz
(hej!):Licerusiu!

Przykłady deklinacji imienia Licerusia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Licerusia

Dobrze, że Licerusia grzecznie śpi.
Licerusia ma katar i źle się czuje.
Jeśli jednak przegrasz, Licerusia zostaje z nami.
Co robi Licerusia?
Licerusia nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz (kogo? czego?): Licerusi

Byłam pełna uznania dla rozwoju Licerusi.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Licerusi.
Przed sobą ujrzałam rękę Licerusi.
Tata Licerusi poszedł otworzyć drzwi.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Licerusi.

Celownik (komu? czemu?): Licerusi

Licerusi włosy stanęły dęba na głowie.
Rozalia z troską przyglądała się Licerusi.
Musiałam się zwierzyć Licerusi.
Dzięki Licerusi święta nabrały nowego wymiaru.
Napisałem wiersz dzięki Licerusi.

Biernik (kogo? co?): Licerusię

Patrzy na Licerusię wyczekująco.
Spojrzałem znacząco na Licerusię.
Przed sesją zapytałam Licerusię co lubi.
Odprowadziłam Licerusię do wyjścia.
Pożegnali w końcu Licerusię i wyszli razem.

Narzędnik (z kim? z czym?): Licerusią

Obie z Licerusią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Śpiewam z Licerusią.
Razem z Licerusią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Jadę z Licerusią na dyskotekę.
Razem z Licerusią podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik (o kim? o czym?): Licerusi

Związana jest z nią legenda o Licerusi.
Kiedyś tam chciałam napisać o Licerusi.
Ten wiersz jest o Licerusi.
Mówimy tu oczywiście o Licerusi.
No a teraz trochę więcej o Licerusi.

Wołacz (hej!): Licerusiu

Gdzie jesteś Licerusiu!?
Dziękuję Licerusiu za rozmowę!
Dzień dobry Licerusiu!
Witaj Licerusiu!
Dobranoc Licerusiu!