Jak odmienić imię Licerusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Licerusia należy do tych imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Licerusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Licerusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Licerusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Licerusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Licerusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Licerusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Licerusi.
W wołaczu (Hej!): Cześć Licerusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Licerusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Licerusia przez przypadki.