Odmiana imienia Lenora przez przypadki

Lenora imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lenora

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lenory

Celownik
(komu? czemu?):Lenorze

Biernik
(kogo? co?):Lenorę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lenorą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lenorze

Wołacz
(hej!):Lenoro!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LenoraJak już wiecie mam na imię Lenora.
Lenora chce pójść ze mną na spacer.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Lenora.
Dla mnie było już jasne, ze Lenora umiera.
Autorem artykułu jest Lenora.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LenoryPrzez cały dzień czułam wzrok Lenory na sobie.
Piszę list do Lenory.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Lenory.
Specjalnością Lenory jest jazda na koniu.
Dziadek Lenory w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
LenorzeKupiłem Lenorze magnes na lodówkę.
Zerwał jabłko i podał je Lenorze.
Kto wie, może Lenorze wyjdzie do na dobre.
Musiałam się zwierzyć Lenorze.
Ja na pewno przekaże swój procent Lenorze.

Biernik:
(kogo? co?)
LenoręNieśmiało gładzi Lenorę po włosach.
Na Lenorę spłynęła niewymowna ulga.
Pożegnali w końcu Lenorę i wyszli razem.
Lenorę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Na Lenorę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LenorąJa z Lenorą siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Ja z Lenorą coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Razem z Lenorą podążyłam na górne piętro za blondynką.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Lenorą.
Ja z Lenorą chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LenorzeTen wiersz jest o Lenorze.
Zapraszam na film dokumentalny o Lenorze.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Lenorze.
Śpiewam o Lenorze.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Lenorze.

Wołacz:
(hej!)
LenoroLenoro! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Lenoro!
Dziękuję Lenoro za rozmowę!
Dobranoc Lenoro!
Witaj Lenoro!