Odmiana imienia Lenartek przez przypadki

Lenartek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Lenartek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Lenartka

Celownik
(komu? czemu?):Lenartkowi

Biernik
(kogo? co?):Lenartka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Lenartkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Lenartku

Wołacz
(hej!):Lenartku!

Przykłady deklinacji imienia Lenartek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Lenartek

Lenartek nie umie śpiewać.
Jeśli jednak przegrasz, Lenartek zostaje z nami.
Dopiero do mnie dotarło, że Lenartek już tu jest.
Na drugie imię mam Lenartek.
Gdzie jest Lenartek?

Dopełniacz (kogo? czego?): Lenartka

Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Lenartka.
Piszę list do Lenartka.
Tym razem prezentujemy wystawę Lenartka.
Zaproszenia na urodziny Lenartka są gotowe.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Lenartka.

Celownik (komu? czemu?): Lenartkowi

Musiałam się zwierzyć Lenartkowi.
Dzięki Lenartkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Korzysta z okazji, by wyznać Lenartkowi miłość.
Kupiłem Lenartkowi magnes na lodówkę.
Lenartkowi oczy błyszczą.

Biernik (kogo? co?): Lenartka

Spojrzałem znacząco na Lenartka.
Lenartka znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzał na Lenartka i uśmiechnął się.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Lenartka.
Popatrzyłam na Lenartka przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik (z kim? z czym?): Lenartkiem

Śpiewam z Lenartkiem.
Zostaliśmy z Lenartkiem w salonie sami.
Rozmawiam z Lenartkiem.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Lenartkiem.
Powinnam jednak pojechać z Lenartkiem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Lenartku

Kilka słów od autora materiału o Lenartku.
Mamrotał coś o Lenartku, gdy podtrzymywał się ściany.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Lenartku.
Związana jest z nią legenda o Lenartku.
Na koniec parę słów o Lenartku.

Wołacz (hej!): Lenartku

Gdzie jesteś Lenartku!?
Dziękuję Lenartku za rozmowę!
Lenartku! Wróć do mnie!
Witaj Lenartku!
Dobranoc Lenartku!