Odmiana imienia Laurka przez przypadki

Laurka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Laurka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Laurki

Celownik
(komu? czemu?):Laurce

Biernik
(kogo? co?):Laurkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Laurką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Laurce

Wołacz
(hej!):Laurko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LaurkaAutorem niniejszego tekstu jest Laurka.
Jak już wiecie mam na imię Laurka.
Za chwilę wróci Laurka z lasu.
Laurka ma katar i źle się czuje.
Dla mnie było już jasne, ze Laurka umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LaurkiPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Laurki słychać.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Laurki.
Rodzina Laurki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Laurki.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Laurki.

Celownik:
(komu? czemu?)
LaurceLaurce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Opowiedziałam Laurce o przykrości która mnie spotkała.
Dzięki Laurce święta nabrały nowego wymiaru.
Musiałam się zwierzyć Laurce.
Mama przyznała rację Laurce.

Biernik:
(kogo? co?)
LaurkęSpojrzałam na Laurkę jak dopisuje kolejne literki.
Patrzył na Laurkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Laurkę.
Spojrzał na Laurkę z zaciekawieniem.
Laurkę zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LaurkąSiedzieliśmy z Laurką przy basenie.
Obie z Laurką postawiłyśmy na zmiany.
A sytuacja z Laurką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Siedzieliśmy z Laurką na kanapie.
Zginął w pojedynku z Laurką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LaurceZastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Laurce.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Laurce.
Dzisiaj chciałam napisać o Laurce.
Przygotowuje książkę o Laurce.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Laurce.

Wołacz:
(hej!)
LaurkoDobranoc Laurko!
Gdzie jesteś Laurko!?
Laurko! Wróć do mnie!
Dzień dobry Laurko!
Dobry wieczór Laurko!