Odmiana imienia Larusia przez przypadki

Larusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Larusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Larusi

Celownik
(komu? czemu?):Larusi

Biernik
(kogo? co?):Larusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Larusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Larusi

Wołacz
(hej!):Larusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LarusiaJa i Larusia nie wiedziałyśmy, co robić.
Dobrze, że Larusia grzecznie śpi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Larusia.
Ma na imię Larusia.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Larusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LarusiPrzed domem Larusi zauważyłem wózek z dzieckiem.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Larusi.
Przez cały dzień czułam wzrok Larusi na sobie.
Pożyczę od Larusi samochód i możemy jechać.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Larusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
LarusiZerwał jabłko i podał je Larusi.
Słoik z kawą wyleciał Larusi z rąk.
Powiedz wszystkim i Larusi, że nic mi nie jest.
Chciałam szybko pochwalić się Larusi.
Larusi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
LarusięObserwuję Larusię bardzo uważnie.
Zdjęcie przesłane przez Larusię.
Spotkałam Larusię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzałam na Larusię w wymownym geście.
Pożegnali w końcu Larusię i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LarusiąJadę na wycieczkę razem z Larusią.
Zostanę tu tylko z Larusią i chłopakami.
Tym razem korespondowałam z Larusią.
Sprzątam pokój razem z Larusią.
Razem z Larusią podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LarusiNiestety, nie umiała zapomnieć o Larusi.
Kiedyś chciałam napisać o Larusi.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Larusi.
Artykuł o Larusi wywołał burzę w mediach.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Larusi.

Wołacz:
(hej!)
LarusiuLarusiu! Wróć do mnie!
Hej Larusiu!
Larusiu! Uważaj!
Dziękuję Larusiu za rozmowę!
Larusiu! Gdzie jesteś?