Odmiana imienia Larisa przez przypadki

Larisa imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Larisa

Dopełniacz
(kogo? czego?):Larisy

Celownik
(komu? czemu?):Larisie

Biernik
(kogo? co?):Larisę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Larisą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Larisie

Wołacz
(hej!):Lariso!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
LarisaJutro Larisa wyjdzie ze szpitala.
Autorem artykułu jest Larisa.
Na drugie imię mam Larisa.
Ja i Larisa nie wiedziałyśmy, co robić.
Co robi Larisa?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
LarisyTata Larisy sam opatrzył mi nogę.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Larisy.
Zostało sto dni do narodzin Larisy.
Szukałem linków do strony Larisy.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Larisy.

Celownik:
(komu? czemu?)
LarisieLarisie udało się usłyszeć tylko parę słów.
Kupiłem Larisie magnes na lodówkę.
Przyglądam się Larisie.
Opowiedziałam Larisie o przykrości która mnie spotkała.
Ja na pewno przekaże swój procent Larisie.

Biernik:
(kogo? co?)
LarisęSpoglądam na Larisę.
Kacper patrzył na Larisę ze zdumieniem.
Widziałem dzisiaj Larisę z mojej klasy.
Spojrzałam na Larisę.
Na Larisę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
LarisąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Larisą.
Dorota spotkała się z Larisą.
Wymyśliłam z Larisą nową zabawę.
Sprzątam pokój z Larisą.
Ja z Larisą chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
LarisieTo jest pieśń o Larisie.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Larisie.
Czasami myślę sobie o Larisie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Larisie.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Larisie.

Wołacz:
(hej!)
LarisoCześć Lariso!
Dziękuję Lariso za rozmowę!
Gdzie jesteś Lariso!?
Witaj Lariso!
Lariso! Gdzie jesteś?