Odmiana imienia Kutbertek przez przypadki

Kutbertek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kutbertek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kutbertka

Celownik
(komu? czemu?):Kutbertkowi

Biernik
(kogo? co?):Kutbertka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kutbertkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kutbertku

Wołacz
(hej!):Kutbertku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KutbertekDziś dowiedziałam się, że ma na imię Kutbertek.
Ma na imię Kutbertek.
Kutbertek chce pójść ze mną na spacer.
Kutbertek nie umie grać na gitarze.
Jeśli jednak przegrasz, Kutbertek zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KutbertkaSpecjalnością Kutbertka jest jazda na koniu.
Postanowiłam zadzwonić do Kutbertka i chłopaków.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Kutbertka.
Tato Kutbertka produkował abażury.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Kutbertka.

Celownik:
(komu? czemu?)
KutbertkowiTym razem nie damy Kutbertkowi dojść do głosu.
Oddaję Kutbertkowi list.
Musiałam się zwierzyć Kutbertkowi.
Zszedłem z drogi Kutbertkowi i usiadłem w fotelu.
Kutbertkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
KutbertkaPodchodzi, całuje Kutbertka i idzie do wyjścia.
Spojrzałem znacząco na Kutbertka.
Przed sesją zapytałam Kutbertka co lubi.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Kutbertka.
Przed wejściem spotkaliśmy Kutbertka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KutbertkiemOboje z Kutbertkiem wybuchliśmy śmiechem.
Śpiewam z Kutbertkiem.
Razem z Kutbertkiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Pracuję z Kutbertkiem.
Razem z Kutbertkiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KutbertkuChcę wiedzieć, co myślisz o Kutbertku.
Mówimy tu oczywiście o Kutbertku.
Wczoraj wspomniałam o Kutbertku z moim tatą.
No a teraz trochę więcej o Kutbertku.
Myślał o Kutbertku i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
KutbertkuDobry wieczór Kutbertku!
Hej Kutbertku!
Dziękuję Kutbertku za rozmowę!
Cześć Kutbertku!
Gdzie jesteś Kutbertku!?