Odmiana imienia Kutbercik przez przypadki

Kutbercik imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kutbercik

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kutbercika

Celownik
(komu? czemu?):Kutbercikowi

Biernik
(kogo? co?):Kutbercika

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kutbercikiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kutberciku

Wołacz
(hej!):Kutberciku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KutbercikDopiero do mnie dotarło, że Kutbercik już tu jest.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Kutbercik.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Kutbercik.
Mam na imię Kutbercik.
Moje drugie imię to właśnie Kutbercik.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KutbercikaPostanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Kutbercika.
Tata Kutbercika poszedł otworzyć drzwi.
Serce Kutbercika stanęło na moment.
Tata Kutbercika sam opatrzył mi nogę.
Przyglądałam się dłoniom Kutbercika.

Celownik:
(komu? czemu?)
KutbercikowiOddaję Kutbercikowi list.
Zerwał jabłko i podał je Kutbercikowi.
Dzięki Kutbercikowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Od początku próbujemy pomóc Kutbercikowi.
Kutbercikowi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
KutbercikaSpojrzał na Kutbercika z zaciekawieniem.
Czekałam na Kutbercika w kawiarni.
Kutbercika zaczęło to nieco irytować.
Patrzył na Kutbercika z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzała na Kutbercika jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KutbercikiemSiedzieliśmy z Kutbercikiem na kanapie.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Kutbercikiem na krytym basenie.
Zginął w pojedynku z Kutbercikiem.
Oboje z Kutbercikiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Siedzieliśmy z Kutbercikiem na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KutbercikuMowa oczywiście o Kutberciku.
Pamiętajmy o Kutberciku i jej rodzinie.
Kilka słów od autora materiału o Kutberciku.
Wczoraj wspomniałam o Kutberciku z moim tatą.
Przez chwilę pomyślałam o Kutberciku.

Wołacz:
(hej!)
KutbercikuDziękuję Kutberciku za rozmowę!
Dobry wieczór Kutberciku!
Hej Kutberciku!
Witaj Kutberciku!
Kutberciku! Gdzie jesteś?