Odmiana imienia Kumiś przez przypadki

Kumiś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kumiś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kumisia

Celownik
(komu? czemu?):Kumisiowi

Biernik
(kogo? co?):Kumisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kumisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kumisiu

Wołacz
(hej!):Kumisiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KumiśKumiś tego nie widzi.
Na drugie imię mam Kumiś.
Gdzie jest Kumiś?
Jutro Kumiś wyjdzie ze szpitala.
Dopiero do mnie dotarło, że Kumiś już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KumisiaByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Kumisia.
Nie lubię Kumisia.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Kumisia.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Kumisia.
W domu babci Kumisia od zawsze stał stary zegar.

Celownik:
(komu? czemu?)
KumisiowiTen nie pozostał dłużny Kumisiowi.
Ja na pewno przekaże swój procent Kumisiowi.
Kumisiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Mama przyznała rację Kumisiowi.
Powiedz wszystkim i Kumisiowi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
KumisiaW końcu obudzili Kumisia, żeby ich ratował.
Patrzył na Kumisia z pełnym zgrozy podziwem.
Widzę Kumisia.
Patrzył na Kumisia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Na Kumisia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KumisiemWczoraj wracamy z Kumisiem od lekarza.
Oboje z Kumisiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Wieczorem z Kumisiem znowu idziemy na spacer.
Obie z Kumisiem postawiłyśmy na zmiany.
Ja z Kumisiem chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KumisiuDzisiaj chciałam napisać o Kumisiu.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Kumisiu.
Pamiętajmy o Kumisiu i jej rodzinie.
Dziś napiszę o Kumisiu.
Hipnotyzująca powieść o Kumisiu i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
KumisiuWitaj Kumisiu!
Kumisiu! Uważaj!
Kumisiu! Gdzie jesteś?
Dobranoc Kumisiu!
Kumisiu! Wróć do mnie!