Odmiana imienia Kuźmuś przez przypadki

Kuźmuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kuźmuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kuźmusia

Celownik
(komu? czemu?):Kuźmusiowi

Biernik
(kogo? co?):Kuźmusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kuźmusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kuźmusiu

Wołacz
(hej!):Kuźmusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KuźmuśKuźmuś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dla mnie było już jasne, ze Kuźmuś umiera.
Kuźmuś nie umie grać na gitarze.
Ma na imię Kuźmuś.
Na drugie imię mam Kuźmuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KuźmusiaRodzina Kuźmusia zginęła w wypadku samochodowym.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Kuźmusia.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Kuźmusia.
Przyglądałam się dłoniom Kuźmusia.
Pożyczę od Kuźmusia samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
KuźmusiowiMam nadzieję, że Kuźmusiowi również się podoba.
Zaproponowałem Kuźmusiowi dwa tematy.
Kupiłem Kuźmusiowi magnes na lodówkę.
Przyglądam się Kuźmusiowi.
Daję Kuźmusiowi, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
KuźmusiaPostaram się namówić Kuźmusia na spacer.
Spotkałam Kuźmusia w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Przed wejściem spotkaliśmy Kuźmusia.
Podchodzi, całuje Kuźmusia i idzie do wyjścia.
Spojrzałam na Kuźmusia jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KuźmusiemPracuję razem z Kuźmusiem.
Tym razem korespondowałam z Kuźmusiem.
Razem z Kuźmusiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Oboje z Kuźmusiem wybuchliśmy śmiechem.
Siedzieliśmy z Kuźmusiem przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KuźmusiuPowiedz mi, co myślisz o Kuźmusiu.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Kuźmusiu.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Kuźmusiu.
Dobrze, że wspomniałeś o Kuźmusiu.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Kuźmusiu.

Wołacz:
(hej!)
KuźmusiuDziękuję Kuźmusiu za rozmowę!
Hej Kuźmusiu!
Witaj Kuźmusiu!
Gdzie jesteś Kuźmusiu!?
Kuźmusiu! Uważaj!