Odmiana imienia Kuźmuś przez przypadki

Kuźmuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kuźmuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kuźmusiu

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kuźmusia

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Kuźmusiowi

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Kuźmusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kuźmusiu

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Kuźmusiem!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KuźmuśKuźmuś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dla mnie było już jasne, ze Kuźmuś umiera.
Kuźmuś nie umie grać na gitarze.
Ma na imię Kuźmuś.
Na drugie imię mam Kuźmuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Rodzina zginęła w wypadku samochodowym.
Krótki filmik przedstawiający braciszka .
Bardzo podoba mi się wypracowanie .
Przyglądałam się dłoniom .
Pożyczę od samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
Mam nadzieję, że również się podoba.
Zaproponowałem dwa tematy.
Kupiłem magnes na lodówkę.
Przyglądam się .
Daję , to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
Postaram się namówić na spacer.
Spotkałam w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Przed wejściem spotkaliśmy .
Podchodzi, całuje i idzie do wyjścia.
Spojrzałam na jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KuźmusiuPracuję razem z Kuźmusiu.
Tym razem korespondowałam z Kuźmusiu.
Razem z Kuźmusiu wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Oboje z Kuźmusiu wybuchliśmy śmiechem.
Siedzieliśmy z Kuźmusiu przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KuźmusiaPowiedz mi, co myślisz o Kuźmusia.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Kuźmusia.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Kuźmusia.
Dobrze, że wspomniałeś o Kuźmusia.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Kuźmusia.

Wołacz:
(hej!)
Dziękuję za rozmowę!
Hej !
Witaj !
Gdzie jesteś !?
! Uważaj!