Odmiana imienia Ksawera przez przypadki

Ksawera imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ksawera

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ksawery

Celownik
(komu? czemu?):Ksawerze

Biernik
(kogo? co?):Ksawerę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ksawerą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ksawerze

Wołacz
(hej!):Ksawero!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Ksawery

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ksawer

Celownik
(komu? czemu?):Ksawerom

Biernik
(kogo? co?):Ksawery

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ksawerami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ksawerach

Wołacz
(hej!):Ksawery!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KsaweraDopiero do mnie dotarło, że Ksawera już tu jest.
Ma na imię Ksawera.
Co robi Ksawera?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Ksawera.
Mam na imię Ksawera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KsaweryPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Ksawery słychać.
Zbieramy na nowy wózek dla Ksawery.
Muszę pochwalić pomysł Ksawery.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Ksawery.
Nie lubię Ksawery.

Celownik:
(komu? czemu?)
KsawerzeTego Ksawerze było już za wiele.
Rozalia z troską przyglądała się Ksawerze.
Daję Ksawerze, to co najlepsze we mnie.
Ja na pewno przekaże swój procent Ksawerze.
Słoik z kawą wyleciał Ksawerze z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
KsaweręSpojrzał na Ksawerę z zaciekawieniem.
Spojrzał na Ksawerę i uśmiechnął się.
Odprowadziłam Ksawerę do wyjścia.
Ksawerę zaświerzbiały ręce.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Ksawerę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KsawerąSiedzieliśmy z Ksawerą na kanapie.
Rozmawiam z Ksawerą.
Jadę z Ksawerą na dyskotekę.
Zobacz wywiad z Ksawerą oraz innymi uczestnikami finału.
Pracuję z Ksawerą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KsawerzeNie wspomniałem na początku o Ksawerze.
Śpiewam o Ksawerze.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Ksawerze.
Mowa oczywiście o Ksawerze.
Wszyscy dyskutują o Ksawerze.

Wołacz:
(hej!)
KsaweroKsawero! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Ksawero!?
Dziękuję Ksawero za rozmowę!
Cześć Ksawero!
Dobry wieczór Ksawero!