Odmiana imienia Ksantypunia przez przypadki

Ksantypunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ksantypunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ksantypuni

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Ksantypuni

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ksantypunię

Wołacz
(hej!):Ksantypuni!

Przykłady deklinacji imienia Ksantypunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Ksantypunia

Gdzie jest Ksantypunia?
Ksantypunia tego nie widzi.
Co robi Ksantypunia?
Ksantypunia nie umie śpiewać.
Ja i Ksantypunia nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz (kogo? czego?): Ksantypuni

Lubię śpiewać zwłaszcza dla Ksantypuni.
Muszę pochwalić pomysł Ksantypuni.
Najbardziej polubiłam ojca Ksantypuni.
Na korytarzu blisko pokoju Ksantypuni stało kilka osób.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Ksantypuni.

Celownik (komu? czemu?):

Ten nie pozostał dłużny .
Musiałam się zwierzyć .
Co tej po głowie chodzi?
Oczywiście każdy przyzna rację .
Chciałam szybko pochwalić się .

Biernik (kogo? co?): Ksantypuni

Spojrzał na Ksantypuni z zaciekawieniem.
Kacper patrzył na Ksantypuni ze zdumieniem.
Widzę Ksantypuni.
Ksantypuni zaczęło to nieco irytować.
Na Ksantypuni moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik (z kim? z czym?):

Siedzieliśmy z na kanapie.
Dorota spotkała się z .
Wieczorem z znowu idziemy na spacer.
Zginął w pojedynku z .
Ja z chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik (o kim? o czym?): Ksantypunię

Hipnotyzująca powieść o Ksantypunię i płatnym mordercy.
Mowa oczywiście o Ksantypunię.
Na koniec parę słów o Ksantypunię.
Powoli spełniam swoje marzenia o Ksantypunię.
Marzę o Ksantypunię.

Wołacz (hej!): Ksantypuni

Dziękuję Ksantypuni za rozmowę!
Ksantypuni! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Ksantypuni!
Dobranoc Ksantypuni!
Dzień dobry Ksantypuni!