Odmiana imienia Ksantypunia przez przypadki

Ksantypunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ksantypunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ksantypuni

Celownik
(komu? czemu?):Ksantypuni

Biernik
(kogo? co?):Ksantypunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ksantypunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ksantypuni

Wołacz
(hej!):Ksantypuniu!

Przykłady deklinacji imienia Ksantypunia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Ksantypunia

Gdzie jest Ksantypunia?
Ksantypunia tego nie widzi.
Co robi Ksantypunia?
Ksantypunia nie umie śpiewać.
Ja i Ksantypunia nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz (kogo? czego?): Ksantypuni

Lubię śpiewać zwłaszcza dla Ksantypuni.
Muszę pochwalić pomysł Ksantypuni.
Najbardziej polubiłam ojca Ksantypuni.
Na korytarzu blisko pokoju Ksantypuni stało kilka osób.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Ksantypuni.

Celownik (komu? czemu?): Ksantypuni

Ten nie pozostał dłużny Ksantypuni.
Musiałam się zwierzyć Ksantypuni.
Co tej Ksantypuni po głowie chodzi?
Oczywiście każdy przyzna rację Ksantypuni.
Chciałam szybko pochwalić się Ksantypuni.

Biernik (kogo? co?): Ksantypunię

Spojrzał na Ksantypunię z zaciekawieniem.
Kacper patrzył na Ksantypunię ze zdumieniem.
Widzę Ksantypunię.
Ksantypunię zaczęło to nieco irytować.
Na Ksantypunię moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik (z kim? z czym?): Ksantypunią

Siedzieliśmy z Ksantypunią na kanapie.
Dorota spotkała się z Ksantypunią.
Wieczorem z Ksantypunią znowu idziemy na spacer.
Zginął w pojedynku z Ksantypunią.
Ja z Ksantypunią chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik (o kim? o czym?): Ksantypuni

Hipnotyzująca powieść o Ksantypuni i płatnym mordercy.
Mowa oczywiście o Ksantypuni.
Na koniec parę słów o Ksantypuni.
Powoli spełniam swoje marzenia o Ksantypuni.
Marzę o Ksantypuni.

Wołacz (hej!): Ksantypuniu

Dziękuję Ksantypuniu za rozmowę!
Ksantypuniu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Ksantypuniu!
Dobranoc Ksantypuniu!
Dzień dobry Ksantypuniu!