Odmiana imienia Ksantypka przez przypadki

Ksantypka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ksantypka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ksantypki

Celownik
(komu? czemu?):Ksantypce

Biernik
(kogo? co?):Ksantypkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ksantypką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ksantypce

Wołacz
(hej!):Ksantypko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KsantypkaMam na imię Ksantypka.
Ksantypka nie umie śpiewać.
Dopiero do mnie dotarło, że Ksantypka już tu jest.
Ma na imię Ksantypka.
Jak już wiecie mam na imię Ksantypka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KsantypkiDla Ksantypki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Zaproszenia na urodziny Ksantypki są gotowe.
Tato Ksantypki produkował abażury.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Ksantypki.
Postawa Ksantypki była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
KsantypceRozalia z troską przyglądała się Ksantypce.
Ksantypce oczy błyszczą.
Zostawiam Ksantypce karteczkę i już mnie nie ma.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Ksantypce coś się stało.
Kupiłem Ksantypce magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
KsantypkęKacper patrzył na Ksantypkę ze zdumieniem.
Spojrzałam na Ksantypkę jak dopisuje kolejne literki.
Patrzy na Ksantypkę wyczekująco.
Na Ksantypkę spłynęła niewymowna ulga.
Podchodzi, całuje Ksantypkę i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KsantypkąDorota spotkała się z Ksantypką.
Siedzieliśmy z Ksantypką przy basenie.
Obie z Ksantypką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Ja z Ksantypką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Oboje z Ksantypką wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KsantypceMyślę o Ksantypce.
Bardzo fajny blog o Ksantypce.
Piszę o Ksantypce.
Kilka słów od autora materiału o Ksantypce.
Więcej o Ksantypce znajdziecie na naszej stronie.

Wołacz:
(hej!)
KsantypkoDzień dobry Ksantypko!
Ksantypko! Uważaj!
Ksantypko! Wróć do mnie!
Hej Ksantypko!
Ksantypko! Gdzie jesteś?