Odmiana imienia Ksanteczka przez przypadki

Ksanteczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ksanteczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ksanteczki

Celownik
(komu? czemu?):Ksanteczce

Biernik
(kogo? co?):Ksanteczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ksanteczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ksanteczce

Wołacz
(hej!):Ksanteczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KsanteczkaJak już wiecie mam na imię Ksanteczka.
Ksanteczka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ksanteczka tego nie widzi.
Ma na imię Ksanteczka.
Ksanteczka nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KsanteczkiSzukałem linków do strony Ksanteczki.
Postanowiłam zadzwonić do Ksanteczki i chłopaków.
Piszę list do Ksanteczki.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Ksanteczki.
Tata Ksanteczki poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
KsanteczceDopiero teraz zrozumiałem, że Ksanteczce coś się stało.
Zerwał jabłko i podał je Ksanteczce.
Daję Ksanteczce, to co najlepsze we mnie.
Ten nie pozostał dłużny Ksanteczce.
Powiedz wszystkim i Ksanteczce, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
KsanteczkęPatrzył na Ksanteczkę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spoglądam na Ksanteczkę.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Ksanteczkę.
Przeprosiłam Ksanteczkę i poszłam dalej.
Spojrzałem znacząco na Ksanteczkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KsanteczkąObie z Ksanteczką postawiłyśmy na zmiany.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Ksanteczką.
A sytuacja z Ksanteczką rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Razem z Ksanteczką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Śpiewam z Ksanteczką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KsanteczceNaszą piosenkę pisali z myślą o Ksanteczce.
Marzę o Ksanteczce.
Zapraszam na film dokumentalny o Ksanteczce.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Ksanteczce.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Ksanteczce.

Wołacz:
(hej!)
KsanteczkoDzień dobry Ksanteczko!
Gdzie jesteś Ksanteczko!?
Ksanteczko! Wróć do mnie!
Witaj Ksanteczko!
Hej Ksanteczko!