Odmiana imienia Kornelusia przez przypadki

Kornelusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kornelusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kornelusi

Celownik
(komu? czemu?):Kornelusi

Biernik
(kogo? co?):Kornelusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kornelusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kornelusi

Wołacz
(hej!):Kornelusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KornelusiaKornelusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Kornelusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Autorem artykułu jest Kornelusia.
Za chwilę wróci Kornelusia z lasu.
Gdzie jest Kornelusia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KornelusiPrzez cały dzień czułam wzrok Kornelusi na sobie.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Kornelusi.
Prosimy o pomoc dla Kornelusi.
Na korytarzu blisko pokoju Kornelusi stało kilka osób.
Nie ma Kornelusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
KornelusiDzięki Kornelusi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Kornelusi oczy błyszczą.
Dzięki Kornelusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Powiedz wszystkim i Kornelusi, że nic mi nie jest.
Przyglądam się Kornelusi.

Biernik:
(kogo? co?)
KornelusięKornelusię znalazłam w recepcji hotelu.
Patrzy na Kornelusię wyczekująco.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Kornelusię.
Postaram się namówić Kornelusię na spacer.
Kornelusię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KornelusiąZostaliśmy z Kornelusią w salonie sami.
Obie z Kornelusią miałyśmy ochotę skakać do góry.
A sytuacja z Kornelusią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Pracuję razem z Kornelusią.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Kornelusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KornelusiCzasami myślę sobie o Kornelusi.
Marzę o Kornelusi.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Kornelusi.
W powrotnej drodze myślał o Kornelusi.
Pamiętam o Kornelusi.

Wołacz:
(hej!)
KornelusiuCześć Kornelusiu!
Dobry wieczór Kornelusiu!
Kornelusiu! Uważaj!
Kornelusiu! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Kornelusiu!?