Jak odmienić imię Kornelusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Kornelusia należy do tego grona imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia trudność. Największa trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Kornelusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Kornelusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Kornelusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Kornelusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Kornelusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Kornelusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Kornelusi.
W wołaczu (Hej!): Kornelusiu! Gdzie jesteś?
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Kornelusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Kornelusia przez przypadki.