Odmiana imienia Klementusia przez przypadki

Klementusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Klementusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Klementusi

Celownik
(komu? czemu?):Klementusi

Biernik
(kogo? co?):Klementusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Klementusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Klementusi

Wołacz
(hej!):Klementusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KlementusiaCo robi Klementusia?
Dobrze, że Klementusia grzecznie śpi.
Klementusia nie umie śpiewać.
Klementusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
W domu Klementusia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KlementusiJestem mamą Klementusi i jeszcze trojga innych dzieci.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Klementusi.
Zbieramy na nowy wózek dla Klementusi.
Póki co dodaję zdjęcia Klementusi z wakacji.
Jadę do Klementusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
KlementusiSłoik z kawą wyleciał Klementusi z rąk.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Klementusi coś się stało.
Ten nie pozostał dłużny Klementusi.
Co tej Klementusi po głowie chodzi?
Przyglądam się Klementusi.

Biernik:
(kogo? co?)
KlementusięZdjęcie przesłane przez Klementusię.
Spojrzał na Klementusię z zaciekawieniem.
Klementusię zaświerzbiały ręce.
Spojrzał na Klementusię i uśmiechnął się.
Podchodzi, całuje Klementusię i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KlementusiąZostanę tu tylko z Klementusią i chłopakami.
Siedzieliśmy z Klementusią na kanapie.
Zobacz wywiad z Klementusią oraz innymi uczestnikami finału.
Rozmawiam z Klementusią.
Oboje z Klementusią wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KlementusiNo a teraz trochę więcej o Klementusi.
Teraz chcę napisać parę słów o Klementusi.
Artykuł o Klementusi wywołał burzę w mediach.
Przynajmniej tak myślał tata o Klementusi.
A o Klementusi to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
KlementusiuWitaj Klementusiu!
Hej Klementusiu!
Dobry wieczór Klementusiu!
Dzień dobry Klementusiu!
Dziękuję Klementusiu za rozmowę!