Jak odmienić imię Klementusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Klementusia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia trudność. Kłopot z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Klementusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Klementusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Klementusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Klementusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Klementusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Klementusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Klementusi.
W wołaczu (Hej!): Klementusiu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Klementusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Klementusia przez przypadki.