Odmiana imienia Klarusuś przez przypadki

Klarusuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Klarusuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Klarususia

Celownik
(komu? czemu?):Klarususiowi

Biernik
(kogo? co?):Klarususia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Klarususiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Klarususiu

Wołacz
(hej!):Klarususiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KlarusuśDziś Klarusuś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jutro Klarusuś wyjdzie ze szpitala.
Dla mnie było już jasne, ze Klarusuś umiera.
Ja i Klarusuś nie wiedziałyśmy, co robić.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Klarusuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KlarususiaWysyłam list do Klarususia.
Prosimy o pomoc dla Klarususia.
Tato Klarususia produkował abażury.
Tata Klarususia poszedł otworzyć drzwi.
Szukałem linków do strony Klarususia.

Celownik:
(komu? czemu?)
KlarususiowiKlarususiowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Tego Klarususiowi było już za wiele.
Mam nadzieję, że Klarususiowi również się podoba.
Zostawiam Klarususiowi karteczkę i już mnie nie ma.
Mama przyznała rację Klarususiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
KlarususiaKacper patrzył na Klarususia ze zdumieniem.
Spojrzała na Klarususia jeszcze raz.
W Klarususia nagle coś wstąpiło.
Obserwuję Klarususia bardzo uważnie.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Klarususia bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KlarususiemDorota spotkała się z Klarususiem.
Siedzieliśmy z Klarususiem na ławce w parku.
Weekend spędzony z Klarususiem był przesympatyczny.
Jadę na wycieczkę razem z Klarususiem.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Klarususiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KlarususiuAnna sama już nie wie, co myśleć o Klarususiu.
Myślał o Klarususiu i o swoim życiu.
No a teraz trochę więcej o Klarususiu.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Klarususiu.
A przecież nikt inaczej o Klarususiu nie pisał.

Wołacz:
(hej!)
KlarususiuDobry wieczór Klarususiu!
Klarususiu! Gdzie jesteś?
Hej Klarususiu!
Gdzie jesteś Klarususiu!?
Cześć Klarususiu!