Odmiana imienia Klarusek przez przypadki

Klarusek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Klarusek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Klaruska

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Klaruska!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KlarusekJutro Klarusek wyjdzie ze szpitala.
Dopiero do mnie dotarło, że Klarusek już tu jest.
Klarusek tego nie widzi.
Klarusek wraca do domu.
Dla mnie było już jasne, ze Klarusek umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KlaruskaSerce Klaruska stanęło na moment.
Rodzina Klaruska wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Klaruska.
Dla Klaruska ten pies jest naprawdę bezcenny.
Nie lubię Klaruska.

Celownik:
(komu? czemu?)
włosy stanęły dęba na głowie.
Kupiłem magnes na lodówkę.
Korzysta z okazji, by wyznać miłość.
Nie wiem, co powiedzieć .
Musiałam się zwierzyć .

Biernik:
(kogo? co?)
Oszołomienie spadło teraz na i na moment odebrało mu wigor.
Spojrzałem znacząco na .
Podchodzi, całuje i idzie do wyjścia.
Obserwuję bardzo uważnie.
natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Karolina miała się spotkać z przed szkołą.
Śpiewam z .
Oboje z wybuchliśmy śmiechem.
Jadę na wycieczkę razem z .
Zakończyliśmy edycję kwietniową z .

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
A o to i słowa rzec nie umiał.
Naszą piosenkę pisali z myślą o .
Na koniec parę słów o .
Pamiętam o .
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o .

Wołacz:
(hej!)
KlaruskaDzień dobry Klaruska!
Cześć Klaruska!
Gdzie jesteś Klaruska!?
Hej Klaruska!
Klaruska! Gdzie jesteś?