Odmiana imienia Kirek przez przypadki

Kirek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kirek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kirka

Celownik
(komu? czemu?):Kirkowi

Biernik
(kogo? co?):Kirka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kirkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kirku

Wołacz
(hej!):Kirku!

Przykłady deklinacji imienia Kirek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Kirek

Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Kirek.
Kirek nie umie grać na gitarze.
Autorem niniejszego tekstu jest Kirek.
Ja i Kirek nie wiedziałyśmy, co robić.
Kirek ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz (kogo? czego?): Kirka

Prosimy o pomoc dla Kirka.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Kirka.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Kirka.
W sobotę są urodziny Kirka.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Kirka.

Celownik (komu? czemu?): Kirkowi

Słoik z kawą wyleciał Kirkowi z rąk.
Daję Kirkowi, to co najlepsze we mnie.
Zszedłem z drogi Kirkowi i usiadłem w fotelu.
Kirkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Tego Kirkowi było już za wiele.

Biernik (kogo? co?): Kirka

Przyniesiona przez Kirka kawa okazała się tą nieco gorszą.
Pożegnali w końcu Kirka i wyszli razem.
Spojrzałam na Kirka w wymownym geście.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Kirka bardzo przyjaźnie.
O jego personalia miałam spytać Kirka prywatnie.

Narzędnik (z kim? z czym?): Kirkiem

Razem z Kirkiem zrobiłyśmy obiad.
Razem z Kirkiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Sprzątam pokój razem z Kirkiem.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Kirkiem.
Ja z Kirkiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.

Miejscownik (o kim? o czym?): Kirku

Kto dziś pamięta o Kirku.
Myślał o Kirku i o swoim życiu.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Kirku.
Powoli spełniam swoje marzenia o Kirku.
Chciałbym być teraz przy Kirku.

Wołacz (hej!): Kirku

Witaj Kirku!
Dobry wieczór Kirku!
Hej Kirku!
Cześć Kirku!
Dzień dobry Kirku!