Odmiana imienia Kilianka przez przypadki

Kilianka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kilianka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kilianki

Celownik
(komu? czemu?):Kiliance

Biernik
(kogo? co?):Kiliankę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kilianką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kiliance

Wołacz
(hej!):Kilianko!

Przykłady odmiany imienia Kilianka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Kilianka

Gdzie jest Kilianka?
Ma na imię Kilianka.
Kilianka nie umie śpiewać.
Dziś Kilianka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Kilianka chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz (kogo? czego?): Kilianki

Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Kilianki.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Kilianki.
Jadę do Kilianki.
Piszę list do Kilianki.
Serce Kilianki stanęło na moment.

Celownik (komu? czemu?): Kiliance

Oczywiście każdy przyzna rację Kiliance.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Kiliance coś się stało.
Zaproponowałem Kiliance dwa tematy.
Kto wie, może Kiliance wyjdzie do na dobre.
Od początku próbujemy pomóc Kiliance.

Biernik (kogo? co?): Kiliankę

Oszołomienie spadło teraz na Kiliankę i na moment odebrało mu wigor.
Nieśmiało gładzi Kiliankę po włosach.
Popatrzyłam na Kiliankę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Kiliankę zaczęło to nieco irytować.
Widziałem dzisiaj Kiliankę z mojej klasy.

Narzędnik (z kim? z czym?): Kilianką

Karolina miała się spotkać z Kilianką przed szkołą.
Ja z Kilianką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Powinnam jednak pojechać z Kilianką.
Zginął w pojedynku z Kilianką.
Wymyśliłam z Kilianką nową zabawę.

Miejscownik (o kim? o czym?): Kiliance

Niestety, nie umiała zapomnieć o Kiliance.
A o Kiliance to i słowa rzec nie umiał.
Przynajmniej tak myślał tata o Kiliance.
Nie wspomniałem na początku o Kiliance.
Mowa oczywiście o Kiliance.

Wołacz (hej!): Kilianko

Kilianko! Uważaj!
Dobranoc Kilianko!
Kilianko! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Kilianko!?
Witaj Kilianko!