Odmiana imienia Kiliana przez przypadki

Kiliana imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kiliana

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kiliany

Celownik
(komu? czemu?):Kilianie

Biernik
(kogo? co?):Kilianę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kilianą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kilianie

Wołacz
(hej!):Kiliano!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KilianaZa chwilę wróci Kiliana z lasu.
Jeśli jednak przegrasz, Kiliana zostaje z nami.
Dobrze, że Kiliana grzecznie śpi.
Kiliana chce pójść ze mną na spacer.
Mam na imię Kiliana.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KilianyWysyłam list do Kiliany.
Jadę do Kiliany.
Rodzina Kiliany wyprowadziła się.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Kiliany słychać.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Kiliany.

Celownik:
(komu? czemu?)
KilianieTen nie pozostał dłużny Kilianie.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Kilianie coś się stało.
Słoik z kawą wyleciał Kilianie z rąk.
Co tej Kilianie po głowie chodzi?
Daję Kilianie, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
KilianęPrzed sesją zapytałam Kilianę co lubi.
Chwyciła Kilianę za rękaw płaszcza.
Na Kilianę spłynęła niewymowna ulga.
W Kilianę nagle coś wstąpiło.
Spojrzałam na Kilianę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KilianąRazem z Kilianą przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Kilianą.
Ja z Kilianą coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Weekend spędzony z Kilianą był przesympatyczny.
Sprzątam pokój z Kilianą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KilianieMyślę o Kilianie.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Kilianie.
W powrotnej drodze myślał o Kilianie.
Warto także pomyśleć chwilę o Kilianie.
Teraz chcę napisać parę słów o Kilianie.

Wołacz:
(hej!)
KilianoGdzie jesteś Kiliano!?
Kiliano! Uważaj!
Hej Kiliano!
Dziękuję Kiliano za rozmowę!
Dobry wieczór Kiliano!