Odmiana imienia Katarinka przez przypadki

Katarinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Katarinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Katarinki

Celownik
(komu? czemu?):Katarince

Biernik
(kogo? co?):Katarinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Katarinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Katarince

Wołacz
(hej!):Katarinko!

Przykłady odmiany imienia Katarinka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Katarinka

Dobrze, że Katarinka grzecznie śpi.
Mam na imię Katarinka.
Moje drugie imię to właśnie Katarinka.
Katarinka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Na drugie imię mam Katarinka.

Dopełniacz (kogo? czego?): Katarinki

Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Katarinki.
Szkoda że Katarinki prawie że w ogóle nie ma.
Rodzina Katarinki wyprowadziła się.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Katarinki.
Rodzina Katarinki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.

Celownik (komu? czemu?): Katarince

Zerwał jabłko i podał je Katarince.
Katarince udało się usłyszeć tylko parę słów.
Od początku próbujemy pomóc Katarince.
Słoik z kawą wyleciał Katarince z rąk.
Ten nie pozostał dłużny Katarince.

Biernik (kogo? co?): Katarinkę

Na Katarinkę spłynęła niewymowna ulga.
Chwyciła Katarinkę za rękaw płaszcza.
Widziałem dzisiaj Katarinkę z mojej klasy.
Katarinkę zaczęło to nieco irytować.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Katarinkę.

Narzędnik (z kim? z czym?): Katarinką

Ja z Katarinką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Katarinką.
Wymyśliłam z Katarinką nową zabawę.
Zginął w pojedynku z Katarinką.
Przez chwilę oboje z Katarinką patrzyli na siebie.

Miejscownik (o kim? o czym?): Katarince

Piszę o Katarince.
Na pewno słyszałyście o Katarince.
Ten wiersz jest o Katarince.
Kiedyś chciałam napisać o Katarince.
Nie wspomniałem na początku o Katarince.

Wołacz (hej!): Katarinko

Dzień dobry Katarinko!
Katarinko! Gdzie jesteś?
Cześć Katarinko!
Dobry wieczór Katarinko!
Katarinko! Wróć do mnie!