Odmiana imienia Karimuś przez przypadki

Karimuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Karimuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Karimusia

Celownik
(komu? czemu?):Karimusiowi

Biernik
(kogo? co?):Karimusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Karimusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Karimusiu

Wołacz
(hej!):Karimusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KarimuśKarimuś chce pójść ze mną na spacer.
Karimuś tego nie widzi.
Jeśli jednak przegrasz, Karimuś zostaje z nami.
Jutro Karimuś wyjdzie ze szpitala.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Karimuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KarimusiaRodzina Karimusia zginęła w wypadku samochodowym.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Karimusia.
Tato Karimusia produkował abażury.
Przez cały dzień czułam wzrok Karimusia na sobie.
Postanowiłam zadzwonić do Karimusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
KarimusiowiOddaję Karimusiowi list.
Tym razem nie damy Karimusiowi dojść do głosu.
Mama przyznała rację Karimusiowi.
Kupiłem Karimusiowi magnes na lodówkę.
Chciałam szybko pochwalić się Karimusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
KarimusiaNa Karimusia spłynęła niewymowna ulga.
Kacper patrzył na Karimusia ze zdumieniem.
Chwyciła Karimusia za rękaw płaszcza.
Doprowadził tym Karimusia do stanu bliskiego apopleksji.
Patrzy na Karimusia wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KarimusiemJa z Karimusiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Dorota spotkała się z Karimusiem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Karimusiem.
Byliśmy z Karimusiem na jarmarku.
Obie z Karimusiem miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KarimusiuŚpiewam o Karimusiu.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Karimusiu.
Bardzo fajny blog o Karimusiu.
Na koniec parę słów o Karimusiu.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Karimusiu.

Wołacz:
(hej!)
KarimusiuHej Karimusiu!
Witaj Karimusiu!
Karimusiu! Uważaj!
Dziękuję Karimusiu za rozmowę!
Karimusiu! Wróć do mnie!