Odmiana imienia Kapitolinka przez przypadki

Kapitolinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kapitolinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kapitolinki

Celownik
(komu? czemu?):Kapitolince

Biernik
(kogo? co?):Kapitolinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kapitolinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kapitolince

Wołacz
(hej!):Kapitolinko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KapitolinkaJa i Kapitolinka nie wiedziałyśmy, co robić.
Co robi Kapitolinka?
Moje drugie imię to właśnie Kapitolinka.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Kapitolinka.
Dziś Kapitolinka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KapitolinkiSzkoda że Kapitolinki prawie że w ogóle nie ma.
Dla Kapitolinki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Póki co dodaję zdjęcia Kapitolinki z wakacji.
Wysyłam list do Kapitolinki.
Przyglądałam się dłoniom Kapitolinki.

Celownik:
(komu? czemu?)
KapitolinceZerwał jabłko i podał je Kapitolince.
Kapitolince udało się usłyszeć tylko parę słów.
Co tej Kapitolince po głowie chodzi?
Od początku próbujemy pomóc Kapitolince.
Ten nie pozostał dłużny Kapitolince.

Biernik:
(kogo? co?)
KapitolinkęPodchodzi, całuje Kapitolinkę i idzie do wyjścia.
W Kapitolinkę nagle coś wstąpiło.
Czekałam na Kapitolinkę w kawiarni.
Spojrzałem znacząco na Kapitolinkę.
Kapitolinkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KapitolinkąOboje z Kapitolinką wybuchliśmy śmiechem.
Weekend spędzony z Kapitolinką był przesympatyczny.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Kapitolinką na krytym basenie.
Śpiewam z Kapitolinką.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Kapitolinką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KapitolincePamiętam o Kapitolince.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Kapitolince.
Dzisiaj chciałam napisać o Kapitolince.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Kapitolince.
Na pewno słyszałyście o Kapitolince.

Wołacz:
(hej!)
KapitolinkoKapitolinko! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Kapitolinko!
Dzień dobry Kapitolinko!
Gdzie jesteś Kapitolinko!?
Hej Kapitolinko!