Odmiana imienia Kapitolina przez przypadki

Kapitolina imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kapitolina

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kapitoliny

Celownik
(komu? czemu?):Kapitolinie

Biernik
(kogo? co?):Kapitolinę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kapitoliną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kapitolinie

Wołacz
(hej!):Kapitolino!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KapitolinaAutorem artykułu jest Kapitolina.
Ja i Kapitolina nie wiedziałyśmy, co robić.
Mam na imię Kapitolina.
Dziś Kapitolina ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jeśli jednak przegrasz, Kapitolina zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KapitolinyPożyczę od Kapitoliny samochód i możemy jechać.
Ręka Kapitoliny uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Kapitoliny.
Prosimy o pomoc dla Kapitoliny.
Tata Kapitoliny sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
KapitolinieOpowiedziałam Kapitolinie o przykrości która mnie spotkała.
Proszę Kapitolinie nie dokuczać!
Słoik z kawą wyleciał Kapitolinie z rąk.
Oddaję Kapitolinie list.
Tego Kapitolinie było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
KapitolinęSpoglądam na Kapitolinę.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Kapitolinę.
Kapitolinę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spojrzałam na Kapitolinę.
Widziałem dzisiaj Kapitolinę z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KapitolinąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Kapitoliną.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Kapitoliną.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Kapitoliną.
Sprzątam pokój z Kapitoliną.
Wymyśliłam z Kapitoliną nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KapitolinieW powrotnej drodze myślał o Kapitolinie.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Kapitolinie.
A przecież nikt inaczej o Kapitolinie nie pisał.
Wspominam o Kapitolinie.
Czasami myślę sobie o Kapitolinie.

Wołacz:
(hej!)
KapitolinoCześć Kapitolino!
Hej Kapitolino!
Kapitolino! Gdzie jesteś?
Kapitolino! Uważaj!
Dzień dobry Kapitolino!