Odmiana imienia Kanutusia przez przypadki

Kanutusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kanutusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kanutusi

Celownik
(komu? czemu?):Kanutusi

Biernik
(kogo? co?):Kanutusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kanutusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kanutusi

Wołacz
(hej!):Kanutusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KanutusiaKanutusia nie umie grać na gitarze.
Kanutusia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Na drugie imię mam Kanutusia.
Kanutusia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
W domu Kanutusia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KanutusiProsimy o pomoc dla Kanutusi.
Tym razem prezentujemy wystawę Kanutusi.
Specjalnością Kanutusi jest jazda na koniu.
Piszę list do Kanutusi.
Przed sobą ujrzałam rękę Kanutusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
KanutusiDzięki Kanutusi święta nabrały nowego wymiaru.
Kanutusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Coś muszę Kanutusi powiedzieć, stoi i czeka.
Kto wie, może Kanutusi wyjdzie do na dobre.
Zaproponowałem Kanutusi dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
KanutusięSpojrzała na Kanutusię jeszcze raz.
Patrzył na Kanutusię z pełnym zgrozy podziwem.
Widziałem dzisiaj Kanutusię z mojej klasy.
Przed wejściem spotkaliśmy Kanutusię.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Kanutusię bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KanutusiąSiedzieliśmy z Kanutusią na ławce w parku.
Oboje z Kanutusią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Wymyśliłam z Kanutusią nową zabawę.
Razem z Kanutusią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Kanutusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KanutusiPomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Kanutusi.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Kanutusi.
Więcej o Kanutusi znajdziecie na naszej stronie.
Pamiętam o Kanutusi.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Kanutusi.

Wołacz:
(hej!)
KanutusiuCześć Kanutusiu!
Dobranoc Kanutusiu!
Kanutusiu! Uważaj!
Gdzie jesteś Kanutusiu!?
Kanutusiu! Gdzie jesteś?