Odmiana imienia Kanutuś przez przypadki

Kanutuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kanutuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kanutusia

Celownik
(komu? czemu?):Kanutusiowi

Biernik
(kogo? co?):Kanutusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kanutusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kanutusiu

Wołacz
(hej!):Kanutusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KanutuśKanutuś chce pójść ze mną na spacer.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Kanutuś.
Dobrze, że Kanutuś grzecznie śpi.
Ma na imię Kanutuś.
Na drugie imię mam Kanutuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KanutusiaTato Kanutusia produkował abażury.
Szukałem linków do strony Kanutusia.
Nie ma Kanutusia.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Kanutusia.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Kanutusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
KanutusiowiMama przyznała rację Kanutusiowi.
Od początku próbujemy pomóc Kanutusiowi.
Chciałam szybko pochwalić się Kanutusiowi.
Ten nie pozostał dłużny Kanutusiowi.
Kanutusiowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
KanutusiaPodchodzi, całuje Kanutusia i idzie do wyjścia.
Kanutusia zaświerzbiały ręce.
W Kanutusia nagle coś wstąpiło.
W końcu obudzili Kanutusia, żeby ich ratował.
Patrzył na Kanutusia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KanutusiemOboje z Kanutusiem wybuchliśmy śmiechem.
Zobacz wywiad z Kanutusiem oraz innymi uczestnikami finału.
Weekend spędzony z Kanutusiem był przesympatyczny.
Wczoraj wracamy z Kanutusiem od lekarza.
Obie z Kanutusiem postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KanutusiuPomyśl nad tym, co napisałam ci o Kanutusiu.
To jest pieśń o Kanutusiu.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Kanutusiu.
Kto dziś pamięta o Kanutusiu.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Kanutusiu.

Wołacz:
(hej!)
KanutusiuDziękuję Kanutusiu za rozmowę!
Dobranoc Kanutusiu!
Kanutusiu! Gdzie jesteś?
Hej Kanutusiu!
Dzień dobry Kanutusiu!