Odmiana imienia Kanutek przez przypadki

Kanutek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kanutek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kanutka

Celownik
(komu? czemu?):Kanutkowi

Biernik
(kogo? co?):Kanutka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kanutkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kanutku

Wołacz
(hej!):Kanutku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KanutekAutorem niniejszego tekstu jest Kanutek.
Moje drugie imię to właśnie Kanutek.
Co robi Kanutek?
Kanutek ma katar i źle się czuje.
Jeśli jednak przegrasz, Kanutek zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KanutkaProsimy o pomoc dla Kanutka.
Specjalnością Kanutka jest jazda na koniu.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Kanutka.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Kanutka.
Postanowiłam zadzwonić do Kanutka i chłopaków.

Celownik:
(komu? czemu?)
KanutkowiKanutkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Słoik z kawą wyleciał Kanutkowi z rąk.
Co tej Kanutkowi po głowie chodzi?
Napisałem wiersz dzięki Kanutkowi.
Zszedłem z drogi Kanutkowi i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
KanutkaW końcu obudzili Kanutka, żeby ich ratował.
Kanutka znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzała na Kanutka jeszcze raz.
Zdjęcie przesłane przez Kanutka.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Kanutka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KanutkiemWczoraj wracamy z Kanutkiem od lekarza.
Zostaliśmy z Kanutkiem w salonie sami.
Siedzieliśmy z Kanutkiem na ławce w parku.
Zostanę tu tylko z Kanutkiem i chłopakami.
A sytuacja z Kanutkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KanutkuMarzę o Kanutku.
Na pewno słyszałyście o Kanutku.
Kto dziś pamięta o Kanutku.
Przy Kanutku zapomniałem o wszystkim.
Rozmawiam o Kanutku.

Wołacz:
(hej!)
KanutkuDziękuję Kanutku za rozmowę!
Cześć Kanutku!
Kanutku! Wróć do mnie!
Kanutku! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Kanutku!