Odmiana imienia Kanimir przez przypadki

Kanimir imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kanimir

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kanimira

Celownik
(komu? czemu?):Kanimirowi

Biernik
(kogo? co?):Kanimira

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kanimirem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kanimirze

Wołacz
(hej!):Kanimirze!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KanimirKanimir tego nie widzi.
Kanimir wraca do domu.
Autorem niniejszego tekstu jest Kanimir.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Kanimir.
Kanimir ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KanimiraSzkoda że Kanimira prawie że w ogóle nie ma.
Nie ma Kanimira.
Postanowiłam zadzwonić do Kanimira.
Rodzina Kanimira wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Wysyłam list do Kanimira.

Celownik:
(komu? czemu?)
KanimirowiChciałam szybko pochwalić się Kanimirowi.
Ja na pewno przekaże swój procent Kanimirowi.
Proszę Kanimirowi nie dokuczać!
Daję Kanimirowi, to co najlepsze we mnie.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Kanimirowi.

Biernik:
(kogo? co?)
KanimiraKanimira zaświerzbiały ręce.
Popatrzyłam na Kanimira przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spoglądam na Kanimira.
W końcu obudzili Kanimira, żeby ich ratował.
Na Kanimira spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KanimiremZobacz wywiad z Kanimirem oraz innymi uczestnikami finału.
Powinnam jednak pojechać z Kanimirem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Kanimirem.
Wczoraj wracamy z Kanimirem od lekarza.
Ja z Kanimirem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KanimirzeMowa oczywiście o Kanimirze.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Kanimirze.
Śpiewam o Kanimirze.
Piszę o Kanimirze.
Myślałam cały czas tylko o Kanimirze.

Wołacz:
(hej!)
KanimirzeKanimirze! Uważaj!
Dziękuję Kanimirze za rozmowę!
Hej Kanimirze!
Dobry wieczór Kanimirze!
Witaj Kanimirze!