Odmiana imienia Kanimiś przez przypadki

Kanimiś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kanimiś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Kanimisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Kanimisiem!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Kanimisiu

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Kanimisia

Biernik
(kogo? co?):Kanimisiowi

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Kanimisiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KanimiśJak już wiecie mam na imię Kanimiś.
Na drugie imię mam Kanimiś.
Ma na imię Kanimiś.
Autorem niniejszego tekstu jest Kanimiś.
Ja i Kanimiś nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo .
Wysyłam list do .
Serce stanęło na moment.
Prosimy o pomoc dla .
Rozalia podeszła do .

Celownik:
(komu? czemu?)
Mam nadzieję, że również się podoba.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją .
udało się usłyszeć tylko parę słów.
Co tej po głowie chodzi?
Dzięki święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
KanimisiaPatrzył na Kanimisia z pełnym zgrozy podziwem.
Oszołomienie spadło teraz na Kanimisia i na moment odebrało mu wigor.
Nieśmiało gładzi Kanimisia po włosach.
Spojrzał na Kanimisia z zaciekawieniem.
Spojrzałem znacząco na Kanimisia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Oboje z kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Karolina miała się spotkać z przed szkołą.
Ja z siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Siedzieliśmy z na kanapie.
Śpiewam z .

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Przy zapomniałem o wszystkim.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o .
Chcę wiedzieć, co myślisz o .
Mówimy tu oczywiście o .
W powrotnej drodze myślał o .

Wołacz:
(hej!)
KanimisiemDobry wieczór Kanimisiem!
Dzień dobry Kanimisiem!
Cześć Kanimisiem!
Gdzie jesteś Kanimisiem!?
Kanimisiem! Uważaj!