Odmiana imienia Kanimiś przez przypadki

Kanimiś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kanimiś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kanimisia

Celownik
(komu? czemu?):Kanimisiowi

Biernik
(kogo? co?):Kanimisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kanimisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kanimisiu

Wołacz
(hej!):Kanimisiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KanimiśJak już wiecie mam na imię Kanimiś.
Na drugie imię mam Kanimiś.
Ma na imię Kanimiś.
Autorem niniejszego tekstu jest Kanimiś.
Ja i Kanimiś nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KanimisiaTeraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Kanimisia.
Wysyłam list do Kanimisia.
Serce Kanimisia stanęło na moment.
Prosimy o pomoc dla Kanimisia.
Rozalia podeszła do Kanimisia.

Celownik:
(komu? czemu?)
KanimisiowiMam nadzieję, że Kanimisiowi również się podoba.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Kanimisiowi.
Kanimisiowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Co tej Kanimisiowi po głowie chodzi?
Dzięki Kanimisiowi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
KanimisiaPatrzył na Kanimisia z pełnym zgrozy podziwem.
Oszołomienie spadło teraz na Kanimisia i na moment odebrało mu wigor.
Nieśmiało gładzi Kanimisia po włosach.
Spojrzał na Kanimisia z zaciekawieniem.
Spojrzałem znacząco na Kanimisia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KanimisiemOboje z Kanimisiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Karolina miała się spotkać z Kanimisiem przed szkołą.
Ja z Kanimisiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Siedzieliśmy z Kanimisiem na kanapie.
Śpiewam z Kanimisiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KanimisiuPrzy Kanimisiu zapomniałem o wszystkim.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Kanimisiu.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Kanimisiu.
Mówimy tu oczywiście o Kanimisiu.
W powrotnej drodze myślał o Kanimisiu.

Wołacz:
(hej!)
KanimisiuDobry wieczór Kanimisiu!
Dzień dobry Kanimisiu!
Cześć Kanimisiu!
Gdzie jesteś Kanimisiu!?
Kanimisiu! Uważaj!