Odmiana imienia Kancusia przez przypadki

Kancusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kancusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kancusi

Celownik
(komu? czemu?):Kancusi

Biernik
(kogo? co?):Kancusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kancusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kancusi

Wołacz
(hej!):Kancusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KancusiaDopiero do mnie dotarło, że Kancusia już tu jest.
Kancusia ma katar i źle się czuje.
Za chwilę wróci Kancusia z lasu.
Kancusia nie umie śpiewać.
Na drugie imię mam Kancusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KancusiSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Kancusi.
Tata Kancusi sam opatrzył mi nogę.
Rozalia podeszła do Kancusi.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Kancusi.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Kancusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
KancusiDzięki Kancusi święta nabrały nowego wymiaru.
Opowiadam Kancusi o swoich zainteresowaniach.
Kto wie, może Kancusi wyjdzie do na dobre.
Kancusi wpadły w ucho słowa piosenki.
Tym razem nie damy Kancusi dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
KancusięWidziałem dzisiaj Kancusię z mojej klasy.
Chwyciła Kancusię za rękaw płaszcza.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Kancusię.
Podchodzi, całuje Kancusię i idzie do wyjścia.
Kacper patrzył na Kancusię ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KancusiąWymyśliłam z Kancusią nową zabawę.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Kancusią.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Kancusią.
Oboje z Kancusią wybuchliśmy śmiechem.
Dorota spotkała się z Kancusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KancusiJest to prawdziwe kompendium wiedzy o Kancusi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Kancusi.
Artykuł o Kancusi wywołał burzę w mediach.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Kancusi.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Kancusi.

Wołacz:
(hej!)
KancusiuKancusiu! Gdzie jesteś?
Dziękuję Kancusiu za rozmowę!
Kancusiu! Wróć do mnie!
Kancusiu! Uważaj!
Dobry wieczór Kancusiu!