Jak odmienić imię Kancusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Kancusia należy do tego grona imion, których odmiana bardzo często sprawia problem. Kłopot z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Kancusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Kancusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Kancusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Kancusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Kancusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Kancusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Kancusi.
W wołaczu (Hej!): Hej Kancusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Kancusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Kancusia.