Odmiana imienia Kalmiruś przez przypadki

Kalmiruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kalmiruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kalmirusia

Celownik
(komu? czemu?):Kalmirusiowi

Biernik
(kogo? co?):Kalmirusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kalmirusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kalmirusiu

Wołacz
(hej!):Kalmirusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KalmiruśMa na imię Kalmiruś.
Co robi Kalmiruś?
Ja i Kalmiruś nie wiedziałyśmy, co robić.
Moje drugie imię to właśnie Kalmiruś.
Kalmiruś tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KalmirusiaNie ma Kalmirusia.
Szkoda że Kalmirusia prawie że w ogóle nie ma.
Tato Kalmirusia produkował abażury.
Póki co dodaję zdjęcia Kalmirusia z wakacji.
Uroda Kalmirusia miała potężną moc.

Celownik:
(komu? czemu?)
KalmirusiowiOd początku próbujemy pomóc Kalmirusiowi.
Daję Kalmirusiowi, to co najlepsze we mnie.
Ja na pewno przekaże swój procent Kalmirusiowi.
Tego Kalmirusiowi było już za wiele.
Słoik z kawą wyleciał Kalmirusiowi z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
KalmirusiaSierżant wpatrywał się w Kalmirusia jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spotkałam Kalmirusia w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Przed wejściem spotkaliśmy Kalmirusia.
Obserwuję Kalmirusia bardzo uważnie.
Spojrzałem znacząco na Kalmirusia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KalmirusiemRefleksyjnie po spotkaniu z Kalmirusiem.
Tym razem korespondowałam z Kalmirusiem.
Razem z Kalmirusiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Jadę na wycieczkę razem z Kalmirusiem.
Śpiewam z Kalmirusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KalmirusiuZwiązana jest z nią legenda o Kalmirusiu.
Marzę o Kalmirusiu.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Kalmirusiu.
Wspominam o Kalmirusiu.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Kalmirusiu.

Wołacz:
(hej!)
KalmirusiuDobry wieczór Kalmirusiu!
Kalmirusiu! Uważaj!
Dziękuję Kalmirusiu za rozmowę!
Kalmirusiu! Wróć do mnie!
Dzień dobry Kalmirusiu!