Odmiana imienia Kalmirek przez przypadki

Kalmirek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kalmirek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kalmirka

Celownik
(komu? czemu?):Kalmirkowi

Biernik
(kogo? co?):Kalmirka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kalmirkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kalmirku

Wołacz
(hej!):Kalmirku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KalmirekDobrze, że Kalmirek grzecznie śpi.
Kalmirek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Moje drugie imię to właśnie Kalmirek.
Gdzie jest Kalmirek?
Kalmirek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KalmirkaTrzeba wymyślić jakąś bajkę dla Kalmirka.
Postanowiłam zadzwonić do Kalmirka.
Wysyłam list do Kalmirka.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Kalmirka.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Kalmirka.

Celownik:
(komu? czemu?)
KalmirkowiZszedłem z drogi Kalmirkowi i usiadłem w fotelu.
Oddaję Kalmirkowi list.
Słoik z kawą wyleciał Kalmirkowi z rąk.
Kupiłem Kalmirkowi magnes na lodówkę.
Ten nie pozostał dłużny Kalmirkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
KalmirkaWidziałem dzisiaj Kalmirka z mojej klasy.
Przyniesiona przez Kalmirka kawa okazała się tą nieco gorszą.
Na Kalmirka spłynęła niewymowna ulga.
Kacper patrzył na Kalmirka ze zdumieniem.
Pożegnali w końcu Kalmirka i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KalmirkiemWymyśliłam z Kalmirkiem nową zabawę.
Razem z Kalmirkiem zrobiłyśmy obiad.
Ja z Kalmirkiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Dorota spotkała się z Kalmirkiem.
Razem z Kalmirkiem podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KalmirkuPowoli spełniam swoje marzenia o Kalmirku.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Kalmirku.
Kiedyś tam chciałam napisać o Kalmirku.
Przynajmniej tak myślał tata o Kalmirku.
Od ostatniego wpisu o Kalmirku wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
KalmirkuGdzie jesteś Kalmirku!?
Cześć Kalmirku!
Dobranoc Kalmirku!
Dziękuję Kalmirku za rozmowę!
Dobry wieczór Kalmirku!