Odmiana imienia Kalistunia przez przypadki

Kalistunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Kalistunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Kalistuni

Celownik
(komu? czemu?):Kalistuni

Biernik
(kogo? co?):Kalistunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Kalistunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Kalistuni

Wołacz
(hej!):Kalistuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
KalistuniaJa i Kalistunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Dobrze, że Kalistunia grzecznie śpi.
Kalistunia chce pójść ze mną na spacer.
Jeśli jednak przegrasz, Kalistunia zostaje z nami.
Autorem artykułu jest Kalistunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
KalistuniMuszę pochwalić pomysł Kalistuni.
Od razu zobaczyła ich mama Kalistuni.
Przez cały dzień czułam wzrok Kalistuni na sobie.
Tata Kalistuni opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Kalistuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
KalistuniChciałam szybko pochwalić się Kalistuni.
Słoik z kawą wyleciał Kalistuni z rąk.
Daję Kalistuni, to co najlepsze we mnie.
Mama przyznała rację Kalistuni.
Napisałem wiersz dzięki Kalistuni.

Biernik:
(kogo? co?)
KalistunięPożegnali w końcu Kalistunię i wyszli razem.
Spojrzałam na Kalistunię.
Patrzył na Kalistunię z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzał na Kalistunię i uśmiechnął się.
Doprowadził tym Kalistunię do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
KalistuniąRazem z Kalistunią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Sprzątam pokój z Kalistunią.
Oboje z Kalistunią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Rozmawiam z Kalistunią.
Byliśmy z Kalistunią na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
KalistuniA o Kalistuni to i słowa rzec nie umiał.
W powrotnej drodze myślał o Kalistuni.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Kalistuni.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Kalistuni.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Kalistuni.

Wołacz:
(hej!)
KalistuniuDobry wieczór Kalistuniu!
Kalistuniu! Wróć do mnie!
Cześć Kalistuniu!
Dzień dobry Kalistuniu!
Gdzie jesteś Kalistuniu!?